พี่ส้ม เจ้าหนูจำมัย

ตอนป.5 หรือ ป.6 นะ อาจิ๋วเปิดบริษัท เลยให้พี่ส้มมาทำงานวันหยุด

พี่ส้มนั่งรถเมล์ หรือสองแถว มาจากโรงกลึง ส่วนน้องพลอยอยู่บ้าน ยังเด็กมาก จะมาป่วนซะมากกว่า

พี่ส้มมาถึงต้องลงสมุดว่ามาทำงาน แล้วก็ช่วยงานหลายอย่าง พี่ส้มเป็นคนช่างถาม ถามทุกเรื่อง สงสัยไปหมด ถามทั้งวัน คุยทั้งวัน เล่าทั้งวัน และ เล่นทั้งวัน

เอ๊ยยยยยย   นี่มันพี่ส้มตัวปลอมไม๊อ่ะ ใช่เด็ก เงียบๆ ติ๋มๆ ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยยุ่งกับใคร แอบอยู่ในบ้าน ใครอย่ามายุ่งกับช๊านนนนนนน ไม๊อ่ะ

อาตาล  –  ส้ม เจ้าหนูจำมัย ไหง โม้ทั้งวันเนี่ย

พี่ส้ม – หนูก็เป็นแบบนี้แหละ  อาตาลไม่รู้อารายยย

อาตาล – ม่าย ม่าย   ม่ายช่าย เมื่อก่อนไม่ใช่แบบนี้ เห็นแต่เจ้าพลอยที่มันเล่าเรื่องทั้งวัน

พี่ส้ม – นั่นแหละ หนูพูดไม่ทันน้องพลอย พลอยไม่มาเสร็จหนู

แล้วอาตาล อาจิ๋ว ก็โดนพี่ส้มป่วนทุกวันหยุด  ฮือๆๆๆๆ

พี่ส้ม ป.6 มั้ง และอาตาลยังสาวมาก

หนังสือทำมือเล่มแรกของน้องพลอย ที่อาตาลจำไม่ได้ว่าตอนอยู่ชั้นประถมปีที่เท่าไหร่

รื้อของ เก็บบ้าน เคลียร์ของ ก็ได้เจอ หนังสือทำมือเล่มเล็ก มีภาพวาดคุ้นๆ ลายมือก็ยิ่งคุ้น  … คิดถึงเลย

ถ้าไม่เจอสมุดเล่มนี้ ก็จำไม่ได้เลยว่าเราเคยวาดภาพเล่นกันตอนวันหยุด

เมื่อก่อนเราจะมีกิจกรรมกันหลังจากทำข้าวต้มตอนเช้า ล้างพื้นห้องว่างข้างบ้าน และเริ่มทบทวนการบ้าน สอนหนังสือ เล่นเกม กินขนม และ นอน…

 

 

17 ส.ค.2562

เรื่องเล่าสมัยอาตาลยังสาวมาก

วันนั้น ที่งานฌาปณกิจศพทวด เจ้าพลอยได้เพื่อนเป็นเด็กเล็ก ที่ทำให้ อาตาล ตบะนางงามรักเด็ก เกือบแตก น้องพลอย –   “อาตาล รู้ป่ะ น้องเค้าบอกอะไร เค้าบอกว่า เจ๊อย่าไปเล่นกับลุงกับป้าสองคนนั้นนะ”   ( ก็ อาตาล กับ อาจิ๋ว นั่นแหละ  แหม รู้สึกสูงวัย ) น้องพลอยถาม น้องเค้าว่า –   “ทำไมล่ะ”   น้องตอบ  –     “หนูไม่ชอบ”      —–     ( โห…. ใจร้าย   อย่างนี้ป้าขาดความมั่นใจหมด เด็กไม่ปลื้ม ) น้องพลอยพยายามบอก   –     “ไม่ได้หรอก ป้ากับลุงสองคนนั้นน่ะ เค้าใจดีนะ”   น้องบอก  –    “เจ๊ อย่าไปเล่นกับเค้านะ เล่นกับหนูคนเดียว”   —  ( ดูนะ ใจร้ายจริงๆ ) น้องพลอย  –    “เค้าให้ตังเราไปซื้อขนมตั้งหลายบาทนะ ไม่งั้น เราจะเอาที่ไหนมาซื้อขนม”   —  ( พลอยใจเย็นมากเลยลูก ) น้อง  –   “ก็เอาที่เจ๊ซิ”   น้องพลอย   –   “เจ๊ ไม่มีตัง เจ๊ก็เอาที่ป้านั่นแหละ เค้าให้ตังเรา เราจะไปโกรธเค้าได้ไง”   —  ( น่ารักมากลูก ) แล้วน้องพลอย ก็        บ่น…. บ่น…. บ่น….   “หนูนะ พยายามพูดตั้งนาน บอกตั้งไม่รู้กี่หน ถามว่า รู้เรื่องไม๊ เดี๋ยวก็รู้ เดี๋ยวก็ไม่รู้ งอแง ไม่ชอบลุงกับป้า”     “พอกินขนมหมด บอกหนูว่า เอาไปทิ้งให้หน่อย โห…..”     “หนูเลยบอกว่า ถ้าเจ๊ไป เจ๊จะไม่กลับมาแล้วนะ แล้วหนูก็เดินมาเลย”     “เซ็ง………..”   เจ๊พลอย สมัยยังเด็ก  และ อาตาล สมัยยังสาวเยอะ

สมัยพลอยยังเด็กมาก

อาตาล     "สอบเป็นไงมั่งน้องพลอย" 
น้องพลอย  "อาตาล รู้เปล่า หนูสอบได้ 19 คะแนนแน่ะ"
อาตาล     "คะแนนเต็ม 100 แหงเลย ใช่ไม๊ล่ะ "
น้องพลอย  "ไม่ใช่ซะหน่อย คะแนนเต็ม 20 หรอก แล้วรู้เปล่าทำไมหนูทำผิด"
          "จริงๆ หนูตอบถูกแหละ ข้อนั้นอ่ะ ตอบ เยส" 
อาตาล     "อ้าว... แล้วทำไมผิดล่ะจ๊ะ"  
น้องพลอย  "คือ ตอบเยส แต่ หนูเขียนเป็น YEN"   
อาตาล     "ฮ่าๆๆๆๆ สมน้ำหน้า พลอยเอ๊ย....." 

อาตาล สมัยยังสาวเยอะ